Из путевых дневников Н.К.Рериха

Около Лхассы был храм учений, богатый рукописями. Иисус хотел ознакомиться с ними сам. Минг-Сте, великий мудрец всего Востока, был в этом храме. Через много времени, с величайшими опасностями, Иисус с проводником достигли этого храма в Тибете. И Минг-Сте, и все учителя широко открыли врата и приветствовали еврейского мудреца. Часто Минг-Сте беседовал с Иисусом о грядущем веке и священной обязанности, принятой народом этого века. Наконец Иисус достиг горный проход и в главном городе Ладака - Лэ он был радостно принят монахами и людьми низкого состояния. И Иисус учил в монастырях и на базарах; там, где собирался простой народ, - именно там он учил.

Недалеко жила женщина, у которой умер сын, и она принесла его Иисусу. И в присутствии множества людей он возложил руку на ребенка, и ребенок встал здоровый. И многие приносили детей, и Иисус возлагал руки на них, излечивая их.

Среди ладакцев Иисус провел много дней; он учил их лечению и тому, как превратить землю в небо радости. И они полюбили его, и, когда пришел день ухода, печалились, как дети. И утром пришли множества проститься с ним.

Иисус повторял: "Я пришел показать человеческие возможности. Творимое мною все люди могут творить. И то, что я есть, все люди будут. Эти дары принадлежат народам всех стран - это вода и хлеб жизни".

....................................................................

Сказал Иисус об искусных певцах: "Откуда их таланты и эта сила? За одну короткую жизнь, конечно, они не могли накопить и качество голоса и знание законов созвучий. Чудеса ли это? Нет, ибо все вещи происходят из естественных законов. Многие тысячи лет назад эти люди уже складывали свою гармонию и качества. И они приходят опять еще учиться, от всяких проявлений".

El vojaghaj taglibroj de N.K.Roerich

Apud Lhaso estis templo de doktrinoj, richa je manuskriptoj. Jesuo volis konatighi kun ili mem. Ming-Ste, granda saghulo de tuta Oriento, estis en tiu templo. Post longa tempo, kun grandegaj dangheroj, Jesuo kun kondukanto atingis tiun templon en Tibeto. Kaj Ming-Ste, kaj chiuj instruistoj vaste malfermis pordojn kaj salutis hebrean saghulon. Ofte Ming-Ste interparolis kun Jesuo pri estonta epoko kaj pri sankta devo, akceptita de popolo de tiu epoko. Fine Jesuo atingis montan trairejon kaj en chefa urbo de Ladako - Le - li estis ghoje akceptita de monakoj kaj homoj de malsupra rango. Kaj Jesuo instruis en monakejoj kaj en bazaroj; tie, kie kolektighis simpla popolo, - nome tie li instruis.

Nemalproksime loghis virino, al kiu mortis filo, kaj shi alportis lin al Jesuo. Kaj en cheesto de multego da homoj li metis manon sur infanon, kaj infano starighis sana. Kaj multaj alportadis infanojn, kaj Jesuo metadis manojn sur ilin, elkuracante ilin.

Inter ladakanoj Jesuo pasigis multe da tagoj; li instruis al ili kuracadon kaj tion, kiel transformi teron al chielon de ghojo. Kaj ili ekamis lin, kaj, kiam venis tago de foriro, malghojis, kiel infanoj. Kaj matene multegopo venis adiaui lin.

Jesuo ripetadis: "Mi venis por montri homajn eblecojn. Kion mi faras, tion chiuj homoj povas fari. Kaj kio mi estas, tio chiuj homoj estos. Tiuj donacoj apartenas al popoloj de chiuj landoj - ghi estas akvo kaj pano de vivo".

.........................................................................

Diris Jesuo pri eminentaj kantistoj: "De kie estas iliaj talentoj kaj tiu forto? Dum unu mallonga vivo, certe, ili ne povis kolekti kaj kvaliton de vocho kaj konon pri leghoj de kunsonoj. Chu tio estas mirakloj? Ne, char chio okazas lau naturaj leghoj. Dum multaj miloj da jaroj tiuj homoj estis kolektantaj sian harmonion kaj kvalitojn. Kaj ree ili venas por lerni, el chiuj fenomenoj".