Ìåòàëè÷åñêèå äâåðè îïòîì ïðîäàæà ñî ñêëàäà — äâåðè îïòîì ñî ñêëàäà (steldon.ru)

Â.Ìàÿêîâñêèé

ÂÎ ÂÅÑÜ ÃÎËÎÑ

Óâàæàåìûå
       òîâàðèùè ïîòîìêè!
Ðîÿñü
       â ñåãîäíÿøíåì
                           îêàìåíåâøåì ãîâíå,
íàøèõ äíåé èçó÷àÿ ïîòåìêè,
âû,
       âîçìîæíî,
                     ñïðîñèòå è îáî ìíå.
È, âîçìîæíî, ñêàæåò
                             âàø ó÷åíûé,
êðîÿ ýðóäèöèåé
                      âîïðîñîâ ðîé,
÷òî æèë-äå òàêîé
                        ïåâåö êèïÿ÷åíîé
è ÿðûé âðàã âîäû ñûðîé.
Ïðîôåññîð,
               ñíèìèòå î÷êè-âåëîñèïåä!
ß ñàì ðàññêàæó
                     î âðåìåíè
                                   è î ñåáå.
ß, àññåíèçàòîð
                    è âîäîâîç,
ðåâîëþöèåé
                 ìîáèëèçîâàííûé è ïðèçâàííûé,
óøåë íà ôðîíò
                    èç áàðñêèõ ñàäîâîäñòâ
ïîýçèè -
            áàáû êàïðèçíîé.

Çàñàäèëà ñàäèê ìèëî,
äî÷êà,
         äà÷êà,
                  âîäü
                         è ãëàäü -
ñàìà ñàäèê ÿ ñàäèëà,
ñàìà áóäó ïîëèâàòü.
Êòî ñòèõàìè ëüåò èç ëåéêè,
êòî êðîïèò,
               íàáðàâøè â ðîò -
êóäðåâàòûå Ìèòðåéêè,
                              ìóäðåâàòûå Êóäðåéêè -
êòî èõ, ê ÷åðòó, ðàçáåðåò!
Íåò íà ïðîðâó êàðàíòèíà -
ìàíäîëèíÿò èç-ïîä ñòåí:
"Òàðà-òèíà, òàðà-òèíà,
ò-ýí-í..."
Íåâàæíàÿ ÷åñòü,
                      ÷òîá èç ýòàêèõ ðîç
ìîè èçâàÿíèÿ âûñèëèñü
ïî ñêâåðàì,
                ãäå õàðêàåò òóáåðêóëåç,
ãäå áëÿäü ñ õóëèãàíîì
                               äà ñèôèëèñ.
È ìíå
       àãèòïðîï
                   â çóáàõ íàâÿç,
è ìíå áû
            ñòðî÷èòü
                        ðîìàíñû íà âàñ -
äîõîäíåé îíî
                  è ïðåëåñòíåé.
Íî ÿ
      ñåáÿ
            ñìèðÿë,
                       ñòàíîâÿñü
íà ãîðëî
           ñîáñòâåííîé ïåñíå.
Ñëóøàéòå,
              òîâàðèùè ïîòîìêè,
àãèòàòîðà,
              ãîðëàíà-ãëàâàðÿ.
Çàãëóøà
           ïîýçèè ïîòîêè,
ÿ øàãíó
         ÷åðåç ëèðè÷åñêèå òîìèêè,
êàê æèâîé
              ñ æèâûìè ãîâîðÿ.
ß ê âàì ïðèäó
                  â êîììóíèñòè÷åñêîå äàëåêî
íå òàê,
         êàê ïåñåííî-åñåíåííûé ïðîâèòÿçü.
Ìîé ñòèõ äîéäåò
                      ÷åðåç õðåáòû âåêîâ
è ÷åðåç ãîëîâû
                    ïîýòîâ è ïðàâèòåëüñòâ.
Ìîé ñòèõ äîéäåò,
                      íî îí äîéäåò íå òàê,-
íå êàê ñòðåëà
                   â àìóðíî-ëèðîâîé îõîòå,
íå êàê äîõîäèò
                    ê íóìèçìàòó ñòåðøèéñÿ ïÿòàê
è íå êàê ñâåò óìåðøèõ çâåçä äîõîäèò.
Ìîé ñòèõ
            òðóäîì
                     ãðîìàäó ëåò ïðîðâåò
è ÿâèòñÿ
            âåñîìî,
                      ãðóáî,
                              çðèìî,
êàê â íàøè äíè
                    âîøåë âîäîïðîâîä,
ñðàáîòàííûé
                 åùå ðàáàìè Ðèìà..
 êóðãàíàõ êíèã,
                      ïîõîðîíèâøèõ ñòèõ,
æåëåçêè ñòðîê ñëó÷àéíî îáíàðóæèâàÿ,
âû
   ñ óâàæåíèåì
                    îùóïûâàéòå èõ,
êàê ñòàðîå,
               íî ãðîçíîå îðóæèå.
ß
  óõî
      ñëîâîì
                íå ïðèâûê ëàñêàòü;
óøêó äåâè÷åñêîìó
                         â çàâèòî÷êàõ âîëîñêà
ñ ïîëóïîõàáùèíû
                       íå ðàçàëåòüñÿ òðîíóòó.
Ïàðàäîì ðàçâåðíóâ
                          ìîèõ ñòðàíèö âîéñêà,
ÿ ïðîõîæó
             ïî ñòðî÷å÷íîìó ôðîíòó.
Ñòèõè ñòîÿò
                ñâèíöîâî-òÿæåëî,
ãîòîâûå è ê ñìåðòè
                          è ê áåññìåðòíîé ñëàâå.
Ïîýìû çàìåðëè,
                     ê æåðëó ïðèæàâ æåðëî
íàöåëåííûõ
                çèÿþùèõ çàãëàâèé.
Îðóæèÿ
          ëþáèìåéøåãî
                            ðîä,
ãîòîâàÿ
           ðâàíóòüñÿ â ãèêå,
çàñòûëà
           êàâàëåðèÿ îñòðîò,
ïîäíÿâøè ðèôì
                     îòòî÷åííûå ïèêè.
È âñå
        ïîâåðõ çóáîâ âîîðóæåííûå âîéñêà,
÷òî äâàäöàòü ëåò â ïîáåäàõ
                                      ïðîëåòàëè,
äî ñàìîãî
             ïîñëåäíåãî ëèñòêà
ÿ îòäàþ òåáå,
                   ïëàíåòû ïðîëåòàðèé.
Ðàáî÷åãî
            ãðîìàäû êëàññà âðàã -
îí âðàã è ìîé,
                   îòúÿâëåííûé è äàâíèé.
Âåëåëè íàì
               èäòè
                     ïîä êðàñíûé ôëàã
ãîäà òðóäà
              è äíè íåäîåäàíèé.
Ìû îòêðûâàëè
                   Ìàðêñà
                             êàæäûé òîì,
êàê â äîìå
              ñîáñòâåííîì
                               ìû îòêðûâàåì ñòàâíè,
íî è áåç ÷òåíèÿ
                      ìû ðàçáèðàëèñü â òîì,
â êàêîì èäòè,
                   â êàêîì ñðàæàòüñÿ ñòàíå.
Ìû
   äèàëåêòèêó
                  ó÷èëè íå ïî Ãåãåëþ.
Áðÿöàíèåì áîåâ
                     îíà âðûâàëàñü â ñòèõ,
êîãäà
       ïîä ïóëÿìè
                     îò íàñ áóðæóè áåãàëè,
êàê ìû
         êîãäà-òî
                     áåãàëè îò íèõ.
Ïóñêàé
         çà ãåíèÿìè
                        áåçóòåøíîþ âäîâîé
ïëåòåòñÿ ñëàâà
                     â ïîõîðîííîì ìàðøå -
óìðè, ìîé ñòèõ,
                     óìðè, êàê ðÿäîâîé,
êàê áåçûìÿííûå
                      íà øòóðìàõ ìåðëè íàøè!
Ìíå íàïëåâàòü
                    íà áðîíçû ìíîãîïóäüå,
ìíå íàïëåâàòü
                    íà ìðàìîðíóþ ñëèçü.
Ñî÷òåìñÿ ñëàâîþ -
                          âåäü ìû ñâîè æå ëþäè,-
ïóñêàé íàì
               îáùèì ïàìÿòíèêîì áóäåò
ïîñòðîåííûé
                 â áîÿõ
                         ñîöèàëèçì.
Ïîòîìêè,
            ñëîâàðåé ïðîâåðüòå ïîïëàâêè:
èç Ëåòû
           âûïëûâóò
                       îñòàòêè ñëîâ òàêèõ,
êàê "ïðîñòèòóöèÿ",
                         "òóáåðêóëåç",
                                           "áëîêàäà".
Äëÿ âàñ,
           êîòîðûå
                     çäîðîâû è ëîâêè,
ïîýò
     âûëèçûâàë
                   ÷àõîòêèíû ïëåâêè
øåðøàâûì ÿçûêîì ïëàêàòà.
Ñ õâîñòîì ãîäîâ
                      ÿ ñòàíîâëþñü ïîäîáèåì
÷óäîâèù
            èñêîïàåìî-õâîñòàòûõ.
Òîâàðèù æèçíü,
                     äàâàé áûñòðåé ïðîòîïàåì,
ïðîòîïàåì
              ïî ïÿòèëåòêå
                                äíåé îñòàòîê.
Ìíå
     è ðóáëÿ
               íå íàêîïèëè ñòðî÷êè,
êðàñíîäåðåâùèêè
                        íå ñëàëè ìåáåëü íà äîì.
È êðîìå
          ñâåæåâûìûòîé ñîðî÷êè,
ñêàæó ïî ñîâåñòè,
                         ìíå íè÷åãî íå íàäî.
ßâèâøèñü
             â Öå Êà Êà
                            èäóùèõ
                                      ñâåòëûõ ëåò,
íàä áàíäîé
               ïîýòè÷åñêèõ
                                ðâà÷åé è âûæèã
ÿ ïîäûìó,
             êàê áîëüøåâèñòñêèé ïàðòáèëåò,
âñå ñòî òîìîâ
                  ìîèõ
                         ïàðòèéíûõ êíèæåê.

Äåêàáðü 1929 ã. - ÿíâàðü 1930 ã.


Vladimir MAJAKOVSKIJ

PER PLENA VOCHO

Estimataj
               kamaradoj posteuloj!
Fosante
            tra l' nuntemp',
                                    en ties shtonighinta sterko,
kaj de niaj tagoj
                        esplorante la nebulojn,
vi
    eble demandos
                            ech pri mi kaj mia verko.
Kaj eble
              je l' demandosvarmo per jena ekspliko
respondos al vi
                        scienculo erudita:
"Vivis iam
                poeto de l' akvoboligo
kaj malamik' de l' akvo neboligita".
Profesor'!
                for la okulbiciklojn!
                                                Pri chi tem':
pri mi
          kaj mia epoko
                                 parolos mi mem.
Min, akvoportiston, purigiston de kanaloj
la revolucio
                   mobilizis kuntrenata.
Mi iris en la fronton
                               de bataloj
el la gharden'
                     de l' Poezio, damo delikata.
Mi ghuis charman ghardeneton
de damoj
                amoj
                         florornamoj.
"Mi plache plantis belan bedon,
akvumos ghin per propraj manoj."
Tiu chi el kuvo vershas
                                    versojn al la koroj velkaj.
tiu grake
               ilin bravas el la busho,
korkrevaj Mitrejka-j, mirt-revaj Kudrejka-j,
diablo scias
                   sencon de chi fusho.
Mola kordo mandolina
monotone tedas, jen:
tara-tina, tara-tina,
tenn -
Ne granda plor', ke inter tiaj rozoj
elstaru mia statuo, kiel kulis'
de placoj, kie sputas tuberkulozo,
vagas putinoj, apachoj
                                    kaj sifilis'.
Ankau min
                  la agitprop'
                                    jam ghenis dent-agace,
mi mem ja
                 por vi verkus romancojn shmace,
pli charmas tio
                        kaj donas pli da kontanto,
sed mi
            bridis
                      min mem
                                     kaj frakase
tretis la gorghon
                          de mia propra kanto.
Auskultu,
                kamaradoj posteuloj!
La agitisto,
                  la chefelkriisto rolas!
Mi sufokas
                  la poezi-rukulojn,
transgalopas
                    lirikajn volum-akumulojn,
mi, vivanto
                  kun vivantoj parolas.
Mi venos al via
                        lontana
                                    komunisma klaro
ne kiel trubadur'
                          de Jeseninaj kantetoj,
miaj versoj transflugos
                                   super jarcent-montaro,
kaj super kap'
                       de registaroj kaj poetoj.
Miaj verkoj alvenos,
                                sed ne en tia manier',
kiel sago
               che lirika chas' de amo,
nek kiel
              al numismato trafas trivita moner',
nek kiel
              allumas astroj de mortinta flamo.
Miaj versoj
                   trabrechos
                                    la jar-amason
                                                          kun lukto
kaj aperos
                 krude
                           masive,
                                        kompakte,
kiel en niajn tagojn
                              akvodukto eniris
konstruita
                de Romaj sklavoj
                                            laborbarakte.
En poemoj
                  entombitaj sub libro-kurganoj
vi trovos hazarde
                           strofo-ferajhojn pikajn,
vi
    admire-estime
                           ilin palpos per la manoj,
kiel armilojn
                    malnovajn sed timigajn.
Orelojn vortflati
                         - ne miaj kutimoj,
nek knabinet-orelojn
                                 per frivolaj esprimoj
sub la harplektoj longaj
                                    rughighi per honto.
Parade staradas
                          l' armeo de miaj rimoj,
mi preteriras
                    antau l' revua fronto.
Muskolshvele vigle
                              vicas versotrupoj,
pretaj por morto
                          au senmortaj aureoloj,
strechege la poemoj
                                etendas kanontubojn
de celo-trafaj
                      titoloj.
Avidas
            plejamata armil-speco
sturmante
                elprovi venkoshancojn,
atendas
            kavalerio de spriteco
levante
            la akrajn ritmo-lancojn.
Kaj chi tutan
                    armeon armitan ghisdente,
batalintan
                dudek jarojn sen cedo
ghis la lasta linio
                         mi donas prezente
al vi,
        proletoj de l' planedo.
La malamiko
                    de la klas' labora
estas ankau mia
                         malamik' kaj malamat',
ordonis nin
                  iri
                      al sub flago rughkolora
jaroj de trudlaboro,
                               tagoj de malsat'.
Kiel hejme
                 ni malfermas
                                     jhaluzion,
tiel ni malfermis
                        de Marx
                                      chiun volumon,
sed ech sen lego
                          ni bonege sciis tion,
kien iri,
            kian ni shuldas plenumon.
Dialektikon
                   ni lernis ne el Hegel,
militfajro
              ghin en niajn versojn shutis,
kiam
        sub kugloj
                         la burghojn ni pelis ege,
kiel nin
            alitempe
                          ili persekutis.
Nu,
       geniulojn
                      eskortu gloro vanta,
kiel vidvino plora che marsho de funebro,
mortu, versoj miaj,
                              kiel soldat' sturmanta,
sennome, kiel dronis
                                la niaj en tenebro.
Mi fajfas
              pri la bronzo plur-kvintala,
de marmoro
                    min ne kaptas paroksismo,
pri l' gloro
                ni kvitos ja
                                  per marchando lojala,
estu por ni
                 komuna monumento shtala
la batale
              konstruita
                              socialismo!
Posteuloj,
                se la fukon vortaran vi traserchos,
el Lethe
             al surfaco
                             tiaj vortoj emerghos:
"prostituo"
                "tuberkulozo"
                                     "blokado"
Por vi,
           gaja gento
                            de sana paradizo,
poeto
          forlekis
                      la mukon de ftizo,
per astra lango de plakato.
Pro vortokresko de jaroj
                                       mi aspektas jam simile
al mirindaj
                 fajrospiraj fabeldrakoj,
kamarado Vivo,
                          antauen
                                       rapidire,
rapidire
            en jarkvino
                              tra resto de tagoj!
Por mi mem
                    rublojn
                                mi ne staplis vers-mercere,
nek havas hejme
                          meblojn de arta chizo,
kaj mi bezonas,
                         mi diras sincere,
nenion krom
                    freshlavita tolchemizo.
Aperinte
              che CKK
                              de l' futur' de pura brilo,
super bando
                    de versfara, akapara gent',
mi altlevos
                 por bolshevik-legitimilo
miajn librojn
                    klaspartiajn
                                       chiujn cent.

tradukis K.Kalocsay