XIV

1. По приказанию правителя воины схватили Иссу и двух разбойников и отвели их на место казни, где пригвоздили к врытым в землю крестам.
2. Весь день тела, с капающей кровью, Иссы и двух разбойников оставались висящими, под охраной воинов; народ стоял вокруг; родственники казненных молились и плакали.
3. При закате солнца страдания Иссы кончились. Он потерял сознание, и душа этого праведника отделилась от тела, чтобы идти смириться пред Божеством.
4. Так окончилось земное существование отблеска Вечного Духа в образе человека, который спас ожесточенных грешников и перенес такие страдания.
5. Однако Пилат убоялся своего дела и приказал отдать тело святого его родственникам, и они похоронили его близ места казни. Толпа ходила молиться на его могилу и наполняла воздух рыданиями и стонами.
6. Три дня спустя правитель, опасаясь народного возмущения, послал воинов похитить тело Иссы и похоронить его где-нибудь в другом месте.
7. На следующий день толпа нашла могилу открытой и пустой; тотчас распространилась молва, что Высший Судия послал Своих ангелов похитить смертные останки святого, в котором на земле пребывала часть Божественного Духа.
8. Когда этот слух дошел до Пилата, он разгневался и приказал, под страхом смерти и рабства, никогда не произносить имени Иссы и не молиться за него Господу.
9. Но народ продолжал оплакивать и громко прославлять своего Учителя; за это много людей было уведено в рабство, подвергнуто пытке и казнено.
10. И ученики святого Иссы покинули страну Израилеву и разошлись во все страны к язычникам, проповедуя, что им нужно оставить грубые заблуждения и думать о спасении своей души и полном блаженстве, которое ожидает людей в невещественном и полном блеска мире, где в покое и во всей Своей чистоте обитает в совершенном величии великий Творец.
11. Язычники, цари и воины слушали проповедников, оставляли свои нелепые верования, покидали своих жрецов и их идолов, чтобы воздавать хвалы премудрому Творцу вселенной, Царю царей, сердце которого исполнено бесконечного милосердия.

XIV

1. Lau ordono de registo soldatoj kaptis Issa'n kaj du rabistojn kaj kondukis ilin al loko de ekzekuto, kie oni alnajlis iliajn korpojn al starigitaj sur tero krucoj.
2. Dum tuta tago korpoj de Issa kaj de du rabistoj, kun gutanta sango, restis pendantaj, sub gardado de soldatoj; popolo staris chirkaue; parencoj de ekzekutituloj preghis kaj ploris.
3. Che sunsubiro suferoj de Issa finighis. Li svenis, kaj animo de tiu justulo dividighis disde korpo, por iri humilighi antau Dio.
4. Tiel finighis tera ekzistado de rebrilo de Eterna Spirito en formo de homo, kiu savis kruelighintajn pekulojn kaj spertis tiajn suferojn.
5. Sed Pilato ektimis sian agon kaj ordonis fordonu korpon de sanktulo al liaj parencoj, kaj ili enterigis lin apud loko de ekzekuto. Popolamaso iris preghi sur lia tempo kaj plenigis aeron per ploroj kaj ghemoj.
6. Post tri tagoj registo, timante indignon de popolo, sendis soldatojn por shteli korpon de Issa kaj enterigi lin ie en alia loko.
7. En sekvanta tago popolamaso trovis tombon malfermita kaj malplena; tuj disvastighis onidiro, ke Supera Jughisto sendis Siajn anghelojn por shteli postmortan restajhon de sanktulo, en kiu sur tero enestis parto de Dieca Spirito.
8. Kiam tiu onidiro ghisiris Pilaton, li ekkoleris kaj ordonis, sub minaco de morto kaj slaveco, neniam prononci nomon de Issa kaj ne preghi pro li al Dio.
9. Sed popolo daurigis priplori kaj laute glori sian Instruiston; pro tio multaj homoj estis forkondukitaj en sklaveco, estis turturiraj kaj mortekzekutitaj.
10. Kaj dischiploj de sankta Issa forlasis landon Israelan kaj disiris tra chiuj landoj al paganoj, predikante, ke ili bezonas forlasi krudajn erarojn kaj pensi pri savo de sia animo kaj pri plena beato, kiu atendas homojn en nemateria kaj brilplena mondo, kie en paco kaj en tuta Sia pureco loghas en absoluta majesto granda Kreinto.
11. Paganoj, reghoj kaj soldatoj auskultadis predikantojn, forjhetadis siajn absurdajn kredojn, forlasadis siajn pastrojn kaj iliajn idolojn, por laudadi plejsaghan Kreinton de Universoj, Reghon de reghoj, kies koro estas plena je senfina karitato.